در طریق رفتن از خود رهبری درکار نیست

وحشت نظاره را بال وپری درکارنیست

کشتی تدبیر ما توفانی حکم قضاست

جز دم تسلیم اینجا لنگری درکار نیست

هر سر مو بهر غفلت پیشه بالین پر است

از برای خواب مخمل بستری درکار نیست

می برد چون گردباد از خویش سرگردانی ام

سرخوش دشت جنون را ساغری درکار نیست

در نیام هر نفس تیغ دو دم خوابیده است

چون سحر در قطع هستی خنجری درکار نیست

مشت خاک ما سراپا فرش تسلیم است وبس

سجدهٔ ما را جبینی و سری درکار نیست

خویش را از دیدهٔ خودبین خود پوشیدن است

احتیاط ما برا ی دیگری درکار نیست

فکرمرکب در طریق فقر، سازگمرهی ست

نفس در فرمان اگر باشد خری درکار نیست

جوش خون ، نازکدلان را پوست برتن می درد

از ضعیفی بر رگ گل نشتری درکار نیست

استقامت بس بود ارباب همت راکمال

بهر تیغ کوه بیدل جوهری درکار نیست